Zasadniczo w terapii rodzin chodzi o miłość łączącą ludzi. I to wszystko. Rodzina jest rodziną, bo ludzie którzy ją założyli, kochają się, dbają o siebie lub przeżywali to wszystko w przeszłości. I kiedy zgłaszają się na terapię, robią to po to, aby odnowić swoją miłość lub ukształtować nowe wzajemne relacje. Jestem przekonana, że objawy wiążą się w określony sposób z nieumiejętnością okazywania miłości.
Cloe Madanes, W kalejdoskopie.
Rodzina to ludzie i miejsce gdzie w bezpiecznych warunkach uczymy się życia. Czasami jest źródłem kłopotów, ale też źródłem pomocy i wsparcia. Jest miejscem, w którym uczymy się miłości, kompromisów, relacji z innymi ludźmi, podejmujemy swoje pierwsze zadania. W systemie, w którym poszczególni członkowie pozostają ze sobą we wzajemnych relacjach i wzajemnie na siebie oddziałują zdarza się tak, że problemy jednej osoby wpływają na całą rodzinę, ale i system rodzinny wpływa na każdego z osobna. Nie jest łatwym zadaniem utrzymać w stabilności tą sieć wzajemnych potrzeb i oczekiwań, lojalności i zobowiązań, emocji i przekonań.
Powodem zgłoszenia się na terapię rodzinną mogą być m.in.:
– trudności we wzajemnej komunikacji między członkami rodziny;
– problemy wychowawcze, kłopoty w szkole;
– napięte relacje między rodzicami, np. ciągłe kłótnie, które źle odbijają się na dzieciach;
– objawy psychosomatyczne;
– problemy emocjonalne jednego z członków rodziny, które wpływają na cały system;
– doświadczenie trudnej, kryzysowej sytuacji (np. śmierć bliskiej osoby, poważna choroba, utrata pracy, konieczność nagłej zmiany otoczenia) gdy jej członkom trudno odnaleźć się w nowej sytuacji.
Psychoterapia w ujęciu systemowym skupia się na pracy z osobami tworzącymi rodzinę. Nie poszukujemy winnych, ale skupiamy się na tym co „tu i teraz” jest przyczyną kłopotów oraz jakie mogą być sposoby ich rozwiązywania. Uznajemy, że członkowie rodziny robią wszystko, by ona dobrze funkcjonowała. Sam fakt zgłoszenia się rodziny po pomoc rozumiemy jako dowód jej siły i ważności wewnętrznych związków.
Psychoterapię rodzinną rozpoczynamy od konsultacji i wspólnego ustalenia zakresu i zasad współpracy. Spotkania rodzinne trwają zazwyczaj 1,5 godziny, a sesje odbywają się co 2-4 tygodnie. Zmiany powstające w trakcie terapii rodzinnej wymagają zwykle czasu, terapeuta może prosić o przychodzenie na spotkania w różnych konfiguracjach np. tylko sami rodzice, sama matka z dziećmi, itp.
Rozmowa z prof. de Barbaro na temat rozumienia terapii rodzin 👇